ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ:
Επιτέλους, μετά από καθυστέρηση δεκαέξι μηνών από την εκλογή της νέας Κυβέρνησης, το ΠΑΣΟΚ και αφού φρόντισε να καταργήσει τον προηγούμενο αναπτυξιακό νόμο, αποφάσισε να φέρει στη Βουλή ένα νέο νομοθετικό πλαίσιο που σκοπό έχει την ενίσχυση ιδιωτικών επενδύσεων για την οικονομική ανάπτυξη, την επιχειρηματικότητα και την περιφερειακή συνοχή.
Αρχικά η προκάτοχος Υπουργός και αφού προχώρησε σε ημερίδες, διάλογο και διαρροές -είναι μια τακτική που συνηθίζεται από την Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ- κατέθεσε ένα νομοσχέδιο στη Βουλή τον περασμένο Αύγουστο. Με τον ανασχηματισμό της Κυβέρνησης, ο νέος Υπουργός άλλαξε ριζικά κατεύθυνση, με αποτέλεσμα να αναρωτιόμαστε αν τελικά η Κυβέρνηση έχει σχέδιο που η τέως Υπουργός είχε αποτύχει να εφαρμόσει ή αν απλά ο κάθε Υπουργός αυτοσχεδιάζει.
Έχουμε, λοιπόν, ένα κόμμα που κέρδισε εκλογές υποσχόμενο σταθερό επενδυτικό και φορολογικό περιβάλλον και επανεκκίνηση της οικονομίας και βρίσκεται ενάμισι χρόνο μετά και εν μέσω πρωτοφανούς οικονομικής ύφεσης για την ελληνική οικονομία να αυτοσχεδιάζει και να ψάχνει να βρει τρόπους να προσελκύσει επενδυτές.
Εδώ και μήνες, το κόμμα μας, η Νέα Δημοκρατία, συνεχώς επέμενε και επιμένει να ενεργοποιηθεί άμεσα ο αναπτυξιακός νόμος, γιατί δεν γίνεται να έχεις ανάπτυξη αν δεν υπάρχει ένα πλαίσιο που να λειτουργεί υποστηρικτικά σε νέες επενδύσεις.
Άρα, λοιπόν, εξ ορισμού είναι θετικό να υπάρχει εν ισχύ ένας νόμος, έστω και με πολλές ατέλειες, παρά να μην υπάρχει τίποτα απολύτως, όπως έγινε τους τελευταίος δεκαέξι μήνες.
Γι' αυτό, λοιπόν, ως υπεύθυνο κόμμα στεκόμαστε κατ' αρχήν θετικά στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου και θα προσπαθήσουμε να συμβάλουμε εποικοδομητικά με προτάσεις, παρατηρήσεις και τροπολογίες, έτσι ώστε να το βελτιώσουμε κατά το δοκούν.
Διαβάζοντας, όμως, το σχέδιο του νομοθετήματος, ειλικρινά έμεινα με διάφορα αναπάντητα ερωτήματα στο μυαλό μου.
Κατ' αρχήν, αναρωτήθηκα έντονα αν πραγματικά θέλετε να διαθέσετε πόρους για την ανάπτυξη.
Αναρωτήθηκα αν υπάρχουν πολλοί υποψήφιοι επενδυτές που διαβάζοντας αυτό το νόμο θα τους δημιουργηθεί έστω και ένα επιπλέον κίνητρο για να επενδύσουν.
Αναρωτήθηκα αν μπορούν τελικά να αντιληφθούν πλήρως τους όρους του παιχνιδιού αυτοί που έχουν αποφασίσει να επενδύσουν με το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου.
Αναρωτήθηκα, αν άραγε αυτοί που θα έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις, θα υπολογίζουν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις με την περαίωση ή χωρίς αυτήν, με την έκτακτη εισφορά ή χωρίς αυτήν, με το υψηλό κόστος της αυτοπεραίωσης ή χωρίς αυτό.
Αναρωτήθηκα αν θα έχουν στην ώρα τους τις επιστροφές ΦΠΑ που δικαιούνται ή αν θα χρηματοδοτούν και από πάνω τα κρατικά ελλείμματα, ενώ παράλληλα θα κινδυνεύουν άμεσα και ανά πάσα στιγμή να πάνε φυλακή αν καθυστερήσουν έστω και μια μέρα ακόμα και ένα ευρώ στην καταβολή του ΦΠΑ.
Με ποιο φορολογικό σύστημα θα φορολογηθούν; Μ' αυτό που ίσχυε πριν από ένα χρόνο, μ' αυτό που ισχύει σήμερα, μ' αυτό που πρόκειται να αλλάξετε, σύμφωνα πάλι με δημοσιογραφικές διαρροές, σε λιγότερο από ένα μήνα ή μ' αυτό που θα ισχύει μετά από έξι μήνες;
Αναρωτήθηκα τι θα γίνει όταν αυτοί που θα επενδύσουν, προσδοκώντας σε κέρδη μέσω των οποίων θα έχουν φορολογικές ελαφρύνσεις, δουν μια οικονομία να τρέχει με ύφεση στο -5%. Πώς θα σπεύσουν να επενδύσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα; Ή μήπως όταν δουν την ιδιωτική κατανάλωση να μειώνεται με ρυθμούς άνω του 10% ή όταν δουν την έλλειψη της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων μας, θα τρέξουν να επενδύσουν ποντάροντας σε φορολογικές ελαφρύνσεις;
Κύριοι Υπουργοί, μου θυμίζετε μια γνωστή εταιρεία που στην πατρίδα μου, τη Θεσσαλονίκη, υπόσχεται κάθε χρόνο πολύ σημαντικά δώρα σε μια ποδοσφαιρική ομάδα της πόλης μου, αλλά σε περίπτωση που η ποδοσφαιρική αυτή ομάδα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Είναι βέβαιη, όμως, ότι ποτέ δεν θα χρειαστεί να δώσει αυτά τα δώρα, γιατί απλώς και δυστυχώς η ομάδα μας δεν πρόκειται ποτέ να πάρει το πρωτάθλημα.
Ή μήπως οι υποψήφιοι επενδυτές θα επισκεφθούν το Μαντείο των Δελφών για να πάρουν απαντήσεις όσον αφορά στο τι θα περιλαμβάνουν οι είκοσι πέντε περίπου υπουργικές αποφάσεις και καμμιά δεκαριά κοινές υπουργικές αποφάσεις και προεδρικά διατάγματα που χρειάζεται να εκδοθούν για να λειτουργήσει ο νόμος, ώστε να μην έχουν δυσάρεστες εκπλήξεις;
Για ένα πράγμα, όμως, δεν αναρωτιέμαι καθόλου. Για το ότι προσπαθείτε να τετραγωνίσετε τον κύκλο και χωρίς να δώσετε καθόλου χρήματα να προσελκύσετε επενδυτικό ενδιαφέρον. Άλλωστε, είναι πασιφανές ότι έχετε μειώσει τα ποσοστά επιχορηγήσεων, τις επιλέξιμες δαπάνες, τους επιλέξιμους κλάδους, αλλά και τα ανώτερα όρια επιδοτήσεων -από τα 20 εκατομμύρια ευρώ στα 10 εκατομμύρια ευρώ- για μεμονωμένη επιχείρηση.
Κύριοι συνάδελφοι, με τόσα ερωτήματα δύσκολα μπορώ να δώσω απάντηση καταφατική στο τι είδους επενδύσεις θα καταφέρουμε να προσελκύσουμε ως χώρα. Σίγουρα όποιος επιχειρηματίας έχει ήδη αποφασίσει να επενδύσει στους κλάδους, που επιτρέπεται η κρατική ενίσχυση, θα βρίσκει στήριξη και βοήθεια, αλλά έχω έντονες επιφυλάξεις, αν κάποιος που το σκέπτεται, θα πειστεί από το συγκεκριμένο πλαίσιο.
Από εκεί και πέρα μελετώ τους τομείς και κλάδους που δεν μπορούν να υπαχθούν στον αναπτυξιακό νόμο και ειλικρινά αναρωτιέμαι γιατί τόσο μεγάλοι αποκλεισμοί. Γιατί σε μια οικονομία που ως πρόσφατα θέλαμε να την κάνουμε οικονομία παροχής υπηρεσιών ξαφνικά αποκλείουμε τις περισσότερες υπηρεσίες από κρατικές ενισχύσεις. Γιατί λόγου χάρη κλάδοι, όπως οι δραστηριότητες εστίασης, οι κτηνιατρικές δραστηριότητες, οι αθλητικές δραστηριότητες, οι δημιουργικές δραστηριότητες και κυρίως η εκπαίδευση, να αποκλείονται από τις όποιες ωφέλειες.
Αποκλείεται η εκπαίδευση, ενώ υποτίθεται ότι θέλαμε να κάνουμε τη χώρα μας ένα κέντρο εισαγωγής σπουδαστών από τις γύρω χώρες, αν και εδώ πρέπει να αναγνωρίσω ότι είστε συνεπείς στη γενικότερη πολιτική σας που θέλει την παιδεία να έχει μικρότερο ποσοστό συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή του τόπου, εκτός εάν προεκλογικά και εδώ διακηρύσσατε ακριβώς το αντίθετο. Επίσης, υπάρχει ένας αποκλεισμός του εμπορικού κλάδου, ενός πάρα πολύ σημαντικού κλάδου για την ελληνική οικονομία.
Κατανοούμε, βέβαια, ότι με τη λειτουργία των προηγούμενων αναπτυξιακών νόμων υπήρξαν δαπάνες που χρηματοδοτήθηκαν που δεν ήταν παραγωγικές. Υπήρξαν στρεβλώσεις που έπρεπε να εξαλειφθούν. Υπήρξαν υπερκοστολογήσεις. Πολλοί έκαναν δαπάνες για να τις κάνουν και πολλές φορές, για να αξιοποιήσουν αγαθά για ίδια χρήση και όχι για την επιχείρησή τους. Αυτά τα φαινόμενα δεν πρέπει να ξαναγίνουν, αλλά όχι να περάσουμε στο άλλο άκρο.
Τελειώνοντας, φοβάμαι ότι φέρνετε ένα νόμο αφενός γιατί έπρεπε να το φέρετε έτσι ώστε η χώρα μας να μη στερείται ενός αναπτυξιακού νόμου και αφετέρου στοχεύοντας να μην ξοδέψετε καθόλου χρήματα, για να τα δώσετε στις επιδοτήσεις. Θα έλεγα ότι θα ήταν ιδανικό να το καταφέρετε, αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει. ΄
Θα πρέπει να υπάρξουν δομικές κεφαλαιακές ενισχύσεις και επιχορηγήσεις, δεδομένου ότι η υλοποίηση επενδύσεων σε περίοδο χρήσης της οικονομίας θα σημάνει για την ελληνική οικονομία σημαντικό πλήγμα, καθώς οι συνέπειές του θα οδηγήσουν την ύφεση σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα.
Με τις σκέψεις αυτές κλείνω την τοποθέτησή μου, επαναλαμβάνοντας για μια ακόμη φορά τη θετική μας ψήφο επί της αρχής του νομοσχεδίου, γιατί η χώρα δεν έχει την πολυτέλεια να στερείται αναπτυξιακού νόμου, διατηρώντας, όμως, πάρα πολλές επιφυλάξεις όσον αφορά πολλά άρθρα του νομοσχεδίου, αλλά παράλληλα και πάρα πολλές επιφυλάξεις όσον αφορά την αποτελεσματικότητα αυτού καθ' αυτού του νόμου.
Σας ευχαριστώ.
